گم کردم...

خودم را...

عجیب دلم هوایم را کرده....

چندروزیست

دگر...دنیا بلا سرم نمیاورد...

نمیدانم...من مُرده ام...یا او خسته شده است...

درهرصورت...

حال افتاده ام ب جان خویش...

دلم را خودم میشکنم...رها میکنم...و میروم

خودم گذشته را مرور میکنم و زخم میزنم ب جان و تن خویش...

عجییییییب گم کرده ام خویش را...

وقت وقت شادیست...وقت نو کردن لباس است...

ولی...

دلم رخت عزا برتن کرده...

شاید درسوگ گم کردن خودش است